затаймава́ць

‘вымерыць што-небудзь па часе’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. затайму́ю затайму́ем
2-я ас. затайму́еш затайму́еце
3-я ас. затайму́е затайму́юць
Прошлы час
м. затаймава́ў затаймава́лі
ж. затаймава́ла
н. затаймава́ла
Загадны лад
2-я ас. затайму́й затайму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час затаймава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)