затаймава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| затаймава́ны | затаймава́ная | затаймава́нае | затаймава́ныя | |
| затаймава́нага | затаймава́най затаймава́нае |
затаймава́нага | затаймава́ных | |
| затаймава́наму | затаймава́най | затаймава́наму | затаймава́ным | |
| затаймава́ны ( затаймава́нага ( |
затаймава́ную | затаймава́нае | затаймава́ныя ( затаймава́ных ( |
|
| затаймава́ным | затаймава́най затаймава́наю |
затаймава́ным | затаймава́нымі | |
| затаймава́ным | затаймава́най | затаймава́ным | затаймава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)