засумава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. засуму́ю засуму́ем
2-я ас. засуму́еш засуму́еце
3-я ас. засуму́е засуму́юць
Прошлы час
м. засумава́ў засумава́лі
ж. засумава́ла
н. засумава́ла
Загадны лад
2-я ас. засуму́й засуму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час засумава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)