засудзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. засуджу́ засу́дзім
2-я ас. засу́дзіш засу́дзіце
3-я ас. засу́дзіць засу́дзяць
Прошлы час
м. засудзі́ў засудзі́лі
ж. засудзі́ла
н. засудзі́ла
Загадны лад
2-я ас. засудзі́ засудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час засудзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)