заспачува́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заспачува́ю заспачува́ем
2-я ас. заспачува́еш заспачува́еце
3-я ас. заспачува́е заспачува́юць
Прошлы час
м. заспачува́ў заспачува́лі
ж. заспачува́ла
н. заспачува́ла
Загадны лад
2-я ас. заспачува́й заспачува́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заспачува́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)