засо́ўгаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. засо́ўгаю засо́ўгаем
2-я ас. засо́ўгаеш засо́ўгаеце
3-я ас. засо́ўгае засо́ўгаюць
Прошлы час
м. засо́ўгаў засо́ўгалі
ж. засо́ўгала
н. засо́ўгала
Загадны лад
2-я ас. засо́ўгай засо́ўгайце
Дзеепрыслоўе
прош. час засо́ўгаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)