засму́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| засму́та | засму́ты | |
| засму́ты | засму́т | |
| засму́це | засму́там | |
| засму́ту | засму́ты | |
| засму́тай засму́таю |
засму́тамі | |
| засму́це | засму́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)