за́смаржка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
за́смаржка | за́смаржкі | |
за́смаржкі | за́смаржак | |
за́смаржцы | за́смаржкам | |
за́смаржку | за́смаржкі | |
за́смаржкай за́смаржкаю |
за́смаржкамі | |
за́смаржцы | за́смаржках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)