засвірчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. засвірчу́ засвірчы́м
2-я ас. засвірчы́ш засвірчыце́
3-я ас. засвірчы́ць засвірча́ць
Прошлы час
м. засвірчэ́ў засвірчэ́лі
ж. засвірчэ́ла
н. засвірчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. засвірчы́ засвірчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час засвірчэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)