засве́дчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| засве́дчанне | |
| засве́дчання | |
| засве́дчанню | |
| засве́дчанне | |
| засве́дчаннем | |
| засве́дчанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)