за́рыва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
за́рыва | за́рывы | |
за́рыва | за́рываў | |
за́рыву | за́рывам | |
за́рыва | за́рывы | |
за́рывам | за́рывамі | |
за́рыве | за́рывах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)