зарубі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зарублю́ зару́бім
2-я ас. зару́біш зару́біце
3-я ас. зару́біць зару́бяць
Прошлы час
м. зарубі́ў зарубі́лі
ж. зарубі́ла
н. зарубі́ла
Загадны лад
2-я ас. зарубі́ зарубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зарубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)