зару́бшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зару́бшчык | зару́бшчыкі | |
зару́бшчыка | зару́бшчыкаў | |
зару́бшчыку | зару́бшчыкам | |
зару́бшчыка | зару́бшчыкаў | |
зару́бшчыкам | зару́бшчыкамі | |
зару́бшчыку | зару́бшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)