зарубцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зарубцава́нне | |
| зарубцава́ння | |
| зарубцава́нню | |
| зарубцава́нне | |
| зарубцава́ннем | |
| зарубцава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)