зарубцава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зарубцава́нне
Р. зарубцава́ння
Д. зарубцава́нню
В. зарубцава́нне
Т. зарубцава́ннем
М. зарубцава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)