запярэ́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запярэ́чанне запярэ́чанні
Р. запярэ́чання запярэ́чанняў
Д. запярэ́чанню запярэ́чанням
В. запярэ́чанне запярэ́чанні
Т. запярэ́чаннем запярэ́чаннямі
М. запярэ́чанні запярэ́чаннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)