запыне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
запыне́нне | запыне́нні | |
запыне́ння | запыне́нняў | |
запыне́нню | запыне́нням | |
запыне́нне | запыне́нні | |
запыне́ннем | запыне́ннямі | |
запыне́нні | запыне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)