запу́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| запу́тнік | запу́тнікі | |
| запу́тніка | запу́тнікаў | |
| запу́тніку | запу́тнікам | |
| запу́тнік | запу́тнікі | |
| запу́тнікам | запу́тнікамі | |
| запу́тніку | запу́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)