запуза́цець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запуза́цею запуза́цеем
2-я ас. запуза́цееш запуза́цееце
3-я ас. запуза́цее запуза́цеюць
Прошлы час
м. запуза́цеў запуза́целі
ж. запуза́цела
н. запуза́цела
Загадны лад
2-я ас. запуза́цей запуза́цейце
Дзеепрыслоўе
прош. час запуза́цеўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)