запужа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запужа́ю запужа́ем
2-я ас. запужа́еш запужа́еце
3-я ас. запужа́е запужа́юць
Прошлы час
м. запужа́ў запужа́лі
ж. запужа́ла
н. запужа́ла
Загадны лад
2-я ас. запужа́й запужа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час запужа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)