запрыго́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| запрыго́ньванне | |
| запрыго́ньвання | |
| запрыго́ньванню | |
| запрыго́ньванне | |
| запрыго́ньваннем | |
| запрыго́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)