запра́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| запра́ўшчыца | запра́ўшчыцы | |
| запра́ўшчыцы | запра́ўшчыц | |
| запра́ўшчыцы | запра́ўшчыцам | |
| запра́ўшчыцу | запра́ўшчыц | |
| запра́ўшчыцай запра́ўшчыцаю |
запра́ўшчыцамі | |
| запра́ўшчыцы | запра́ўшчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)