запра́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запра́ўшчык запра́ўшчыкі
Р. запра́ўшчыка запра́ўшчыкаў
Д. запра́ўшчыку запра́ўшчыкам
В. запра́ўшчыка запра́ўшчыкаў
Т. запра́ўшчыкам запра́ўшчыкамі
М. запра́ўшчыку запра́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)