запра́ўлены
прыметнік, адносны
| запра́ўлены | запра́ўленая | запра́ўленае | запра́ўленыя | |
| запра́ўленага | запра́ўленай запра́ўленае |
запра́ўленага | запра́ўленых | |
| запра́ўленаму | запра́ўленай | запра́ўленаму | запра́ўленым | |
| запра́ўлены ( запра́ўленага ( |
запра́ўленую | запра́ўленае | запра́ўленыя ( запра́ўленых ( |
|
| запра́ўленым | запра́ўленай запра́ўленаю |
запра́ўленым | запра́ўленымі | |
| запра́ўленым | запра́ўленай | запра́ўленым | запра́ўленых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)