запра́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| запра́ўка | запра́ўкі | |
| запра́ўкі | запра́вак | |
| запра́ўцы | запра́ўкам | |
| запра́ўку | запра́ўкі | |
| запра́ўкай запра́ўкаю |
запра́ўкамі | |
| запра́ўцы | запра́ўках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)