запра́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| запра́ва | запра́вы | |
| запра́вы | запра́ў | |
| запра́ве | запра́вам | |
| запра́ву | запра́вы | |
| запра́вай запра́ваю |
запра́вамі | |
| запра́ве | запра́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)