запо́ўніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запо́ўню запо́ўнім
2-я ас. запо́ўніш запо́ўніце
3-я ас. запо́ўніць запо́ўняць
Прошлы час
м. запо́ўніў запо́ўнілі
ж. запо́ўніла
н. запо́ўніла
Загадны лад
2-я ас. запо́ўні запо́ўніце
Дзеепрыслоўе
прош. час запо́ўніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)