запераза́ць

‘падперазаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заперажу́ запяра́жам
2-я ас. запяра́жаш запяра́жаце
3-я ас. запяра́жа запяра́жуць
Прошлы час
м. запераза́ў запераза́лі
ж. запераза́ла
н. запераза́ла
Загадны лад
2-я ас. заперажы́ заперажы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час запераза́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)