запаўзці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запаўзу́ запаўзё́м
2-я ас. запаўзе́ш запаўзяце́
3-я ас. запаўзе́ запаўзу́ць
Прошлы час
м. запо́ўз запаўзлі́
ж. запаўзла́
н. запаўзло́
Загадны лад
2-я ас. запаўзі́ запаўзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час запо́ўзшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)