запарха́цець

‘запаршывець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запарха́цею запарха́цеем
2-я ас. запарха́цееш запарха́цееце
3-я ас. запарха́цее запарха́цеюць
Прошлы час
м. запарха́цеў запарха́целі
ж. запарха́цела
н. запарха́цела
Загадны лад
2-я ас. запарха́цей запарха́цейце
Дзеепрыслоўе
прош. час запарха́цеўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)