запарава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запару́ю запару́ем
2-я ас. запару́еш запару́еце
3-я ас. запару́е запару́юць
Прошлы час
м. запарава́ў запарава́лі
ж. запарава́ла
н. запарава́ла
Загадны лад
2-я ас. запару́й запару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час запарава́ўшы

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)