запавальня́ць

‘запавольваць, замаруджваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. запавальня́ю запавальня́ем
2-я ас. запавальня́еш запавальня́еце
3-я ас. запавальня́е запавальня́юць
Прошлы час
м. запавальня́ў запавальня́лі
ж. запавальня́ла
н. запавальня́ла
Загадны лад
2-я ас. запавальня́й запавальня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час запавальня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)