зану́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зану́джу зану́дзім
2-я ас. зану́дзіш зану́дзіце
3-я ас. зану́дзіць зану́дзяць
Прошлы час
м. зану́дзіў зану́дзілі
ж. зану́дзіла
н. зану́дзіла
Загадны лад
2-я ас. зану́дзь зану́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час зану́дзіўшы

Іншыя варыянты: занудзі́ць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)