зано́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зано́каю зано́каем
2-я ас. зано́каеш зано́каеце
3-я ас. зано́кае зано́каюць
Прошлы час
м. зано́каў зано́калі
ж. зано́кала
н. зано́кала
Дзеепрыслоўе
прош. час зано́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)