заневісне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заневісне́ю заневісне́ем
2-я ас. заневісне́еш заневісне́еце
3-я ас. заневісне́е заневісне́юць
Прошлы час
м. заневісне́ў заневісне́лі
ж. заневісне́ла
н. заневісне́ла
Загадны лад
2-я ас. заневісне́й заневісне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заневісне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)