зана́чыць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зана́чу -
2-я ас. зана́чыш -
3-я ас. зана́чыць зана́чаць
Прошлы час
м. зана́чыў зана́чылі
ж. зана́чыла
н. зана́чыла

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)