заначо́ўваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заначо́ўваю заначо́ўваем
2-я ас. заначо́ўваеш заначо́ўваеце
3-я ас. заначо́ўвае заначо́ўваюць
Прошлы час
м. заначо́ўваў заначо́ўвалі
ж. заначо́ўвала
н. заначо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. заначо́ўвай заначо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заначо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)