заначава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
заначу́ю | заначу́ем | |
заначу́еш | заначу́еце | |
заначу́е | заначу́юць | |
Прошлы час | ||
заначава́ў | заначава́лі | |
заначава́ла | ||
заначава́ла | ||
Загадны лад | ||
заначу́й | заначу́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
заначава́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)