замітынгава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замітынгу́ю замітынгу́ем
2-я ас. замітынгу́еш замітынгу́еце
3-я ас. замітынгу́е замітынгу́юць
Прошлы час
м. замітынгава́ў замітынгава́лі
ж. замітынгава́ла
н. замітынгава́ла
Загадны лад
2-я ас. замітынгу́й замітынгу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час замітынгава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)