замігце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. замігці́ць замігця́ць
Прошлы час
м. замігце́ў замігце́лі
ж. замігце́ла
н. замігце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час замігце́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)