замя́ўкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замя́ўкаю замя́ўкаем
2-я ас. замя́ўкаеш замя́ўкаеце
3-я ас. замя́ўкае замя́ўкаюць
Прошлы час
м. замя́ўкаў замя́ўкалі
ж. замя́ўкала
н. замя́ўкала
Загадны лад
2-я ас. замя́ўкай замя́ўкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час замя́ўкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)