замяце́жыць

‘узняць мяцеж; выканаць дзеянне, якое нагадвае мяцеж’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замяце́жу замяце́жым
2-я ас. замяце́жыш замяце́жыце
3-я ас. замяце́жыць замяце́жаць
Прошлы час
м. замяце́жыў замяце́жылі
ж. замяце́жыла
н. замяце́жыла
Загадны лад
2-я ас. замяце́ж замяце́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час замяце́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)