замя́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
замя́ты | замя́тая | замя́тае | замя́тыя | |
замя́тага | замя́тай замя́тае |
замя́тага | замя́тых | |
замя́таму | замя́тай | замя́таму | замя́тым | |
замя́ты ( замя́тага ( |
замя́тую | замя́тае | замя́тыя ( замя́тых ( |
|
замя́тым | замя́тай замя́таю |
замя́тым | замя́тымі | |
замя́тым | замя́тай | замя́тым | замя́тых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)