замянці́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замянчу́ заме́нцім
2-я ас. заме́нціш заме́нціце
3-я ас. заме́нціць заме́нцяць
Прошлы час
м. замянці́ў замянці́лі
ж. замянці́ла
н. замянці́ла
Загадны лад
2-я ас. замянці́ замянці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час замянці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)