замуці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замучу́ заму́цім
2-я ас. заму́ціш заму́ціце
3-я ас. заму́ціць заму́цяць
Прошлы час
м. замуці́ў замуці́лі
ж. замуці́ла
н. замуці́ла
Загадны лад
2-я ас. замуці́ замуці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час замуці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)