замо́ўчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| замо́ўчаны | замо́ўчаная | замо́ўчанае | замо́ўчаныя | |
| замо́ўчанага | замо́ўчанай замо́ўчанае |
замо́ўчанага | замо́ўчаных | |
| замо́ўчанаму | замо́ўчанай | замо́ўчанаму | замо́ўчаным | |
| замо́ўчаны ( замо́ўчанага ( |
замо́ўчаную | замо́ўчанае | замо́ўчаныя ( замо́ўчаных ( |
|
| замо́ўчаным | замо́ўчанай замо́ўчанаю |
замо́ўчаным | замо́ўчанымі | |
| замо́ўчаным | замо́ўчанай | замо́ўчаным | замо́ўчаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)