замо́хтаць
‘замарыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| замо́хтаю | замо́хтаем | |
| замо́хтаеш | замо́хтаеце | |
| замо́хтае | замо́хтаюць | |
| Прошлы час | ||
| замо́хтаў | замо́хталі | |
| замо́хтала | ||
| замо́хтала | ||
| Загадны лад | ||
| замо́хтай | замо́хтайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| замо́хтаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)