заме́ць
‘займець каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заме́ю | заме́ем | |
| заме́еш | заме́еце | |
| заме́е | заме́юць | |
| Прошлы час | ||
| заме́ў | заме́лі | |
| заме́ла | ||
| заме́ла | ||
| Загадны лад | ||
| заме́й | заме́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заме́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)