замацо́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| замацо́ўнік | замацо́ўнікі | |
| замацо́ўніка | замацо́ўнікаў | |
| замацо́ўніку | замацо́ўнікам | |
| замацо́ўнік | замацо́ўнікі | |
| замацо́ўнікам | замацо́ўнікамі | |
| замацо́ўніку | замацо́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)