замаро́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замаро́чу замаро́чым
2-я ас. замаро́чыш замаро́чыце
3-я ас. замаро́чыць замаро́чаць
Прошлы час
м. замаро́чыў замаро́чылі
ж. замаро́чыла
н. замаро́чыла
Загадны лад
2-я ас. замаро́ч замаро́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час замаро́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)