замаркава́ць
‘замаркаваць каго-небудзь, што-небудзь (напр., хаду); замарудзіцца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| замарку́ю | замарку́ем | |
| замарку́еш | замарку́еце | |
| замарку́е | замарку́юць | |
| Прошлы час | ||
| замаркава́ў | замаркава́лі | |
| замаркава́ла | ||
| замаркава́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| замаркава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)